27 april 2022 – Via Whatsapp en Instagram kwamen er sinds gistermiddag (we lopen hier zes uur achter) plaatjes en filmpjes voorbij van de vrijmarkt in Utrecht, bootjes op de grachten in Amsterdam, een paardenconcours in Bilthoven, een huisfeestje in Amsterdam en speelgoed gescoord op de rommelmarkt in Groningen. Het was Koningsdag!
Voor mij écht een feest dat herinneringen oproept. Zo vond ik het als kind heel cool dat ik op die dag werd geschminkt door mijn ouders. Er was oranjekoek in huis en we deden mee aan Koninginnedag-spellen. Toen we iets ouder waren verkocht ik samen met mijn broer en zus tweedehands spullen op de rommelmarkt. De laatste jaren ging er vooral geld uit op de 27e van april tijdens Koningsnacht en -dag feestjes in Groningen en Amsterdam.
Al deze herinneringen maken Koningsdag, voordat de dag begonnen is, al mooi. En dat maakt uit. Want als een Amerikaanse mij hier uitlegt dat Thanksgiving hun favoriete feestdag is, de parade van Macy’s het einde is en ze zoveel zin heeft in alle taarten die ze gaat eten: dan is dat leuk om te horen. Maar: je voelt er zelf niet zoveel bij. Daarvoor heb je (jeugd)herinneringen nodig. Moet je het meegemaakt hebben.
Maar als die herinneringen er wél zijn, kun je blijkbaar ook overal ter wereld een gezellig Koningsdagfeestje hebben. Zo stonden we hier afgelopen weekend in een kroeg in SoHo met 100 Nederlanders in oranje en rood-wit-blauwe outfits. En dat was toch wel heel erg gezellig. Fijne bijkomstigheid vond ik trouwens ook dat de gemiddelde lengte weer even wat hoger lag.
Voor als het nog niet duidelijk was: ik miste Koningsdag en Nederland vandaag wel een beetje. En om meteen maar even antwoord te geven op een vraag die ik soms krijg: ‘Mis je Nederland?’, is het antwoord dan ook: ‘ja’. Maar: een soort van met vlagen. Meestal niet. We hebben het hier namelijk ook érg leuk. Maar soms zou ik gewoon heel even in Nederland willen zijn. En dat had ik vandaag dus. En aangezien ik nu op de nostalgische tour ben in dit blog: hierbij een aantal andere dingen die ik soms mis aan Nederland. In willekeurige volgorde.
Fietsen en fietspaden. De fiets nemen om je van de ene naar de andere kant van de stad te verplaatsen. Plekken om je fiets te parkeren (ik zie hier soms mensen met hun fiets in de supermarkt). Niet hoeven wachten op het openbaar vervoer.
Familie en vrienden die dichtbij zijn (ja in Nederland is écht alles dichtbij). Mensen die je al jaren kent. Niet hoeven uitleggen wie je bent, wat je doet en hoelang je ergens gaat blijven. Gewoon vertellen wat je hebt gedaan, hoe het gaat op je werk. Het hebben over een boek dat je hebt gelezen, een programma dat je hebt gezien of het nieuws. Simpelweg wat je bezighoudt.
De stad regelmatig even verlaten. Meestal om vrienden en familie te bezoeken. Autorijden (we hebben hier geen auto). In de auto naar de radio luisteren.
Het strand in Nederland.
En dan als laatste (deze had ik niet verwacht van mezelf): de Nederlandse snackbar. Als we in september even in Nederland zijn, eet ik een patatje oorlog met een kaassoufflé.