Typ op Instagram #newyork in en de mooiste plaatjes van deze stad verschijnen op je scherm. De strakke lijnen van Midtown, de mix van oud en nieuw in de Upper East of de bloesem in Central Park in mei: als je het leuk vindt om foto’s te maken, kun je hier helemaal losgaan. Daarom deze week een klein beetje tegenhang. Over een niet zo instagramble aspect van New York.
Een paar dagen geleden wees Jasper plotseling naar de hoek van de kamer. “Zie je dat?” Ik keek nietsvermoedend de kant op waar hij naar wees. Nog net op tijd om een Hele Grote kakkerlak weg te zien kruipen. Onder de deur van de kast door. Wat volgde was een scène waarbij Jasper uiteindelijk (na een mislukte poging van mij), de kakkerlak doodsloeg met een boek.
Natuurlijk waren we bang dat er ergens in de kledingkast, achter de oven of in het gootsteenkastje familieleden van deze (gigantische) Amerikaanse cockroach te vinden waren (ze kunnen wel 4,5 cm worden). Daarom volgde er ’s avonds laat ook nog een inspectie en schoonmaaksessie van alle kasten, de ruimte onder het bed en alle kieren in het appartement. We vonden ze niet.
Ik besloot toch nog even op Reddit te kijken (altijd fijn op dit soort momenten). Volgens de forumleden kun je in vrijwel elk appartement in New York op een gegeven moment een kakkerlak verwachten: “They come with entering the territory of New York City”. Maar gelukkig las ik al snel: “The big cockroaches are the good ones”. Dit zijn blijkbaar meestal mannetjes die een soort van per ongeluk in je appartement terecht zijn gekomen. Op zoek naar water en vrouwtjes. De kleintjes zijn blijkbaar écht erg. Dan zijn er vrijwel altijd meer.
Hoewel ik het komende jaar elke ochtend de vloer inspecteer, voordat ik uit bed stap, stelde dit toch een beetje gerust.
Steden en ongedierte. Het hoort nou eenmaal bij elkaar. Sta je op de metro te wachten en kijk je naar het spoor, dan zie je regelmatig een rat gezellig rondsnuffelen (wie weet heeft iemand wat eten op het spoor laten vallen). Ook in het Central Park hoor je (vooral ’s avonds) regelmatig een ratten wegschieten. Ook vertelde een vriend, die in een tijdelijk appartement woonde, dat hij ’s nachts wakker werd van de ratten die in het vuilnis op straat aan het wroeten waren.
En natuurlijk is het grappig dat we het ene dier vies vinden, terwijl we een andere soort continu op de foto zetten. Zo zijn de foto’s op Instagram van de #nycsquirrels een stuk schattiger dan die van de #ncyrats. Vriendin Carlien zei het al mooi toen ze hier was in november: “We vinden de eekhoorns alleen maar schattig vanwege hun staart”.
En ongedierte zit natuurlijk ook echt niet alleen maar in New York City. Zo zag ik toen ik ’s avonds laat naar huis fietste in Amsterdam eens een hele grote rat uit de ene gracht omhoog klimmen, de straat oversteken en de volgende gracht naar beneden lopen. Ook vies.