29 september 2021 – Jasper en ik wonen sinds een week in ons appartement aan de Upper East Side. Uiteraard kwam Betsy ons helpen bij de sleuteloverdracht en inspectie. Terwijl ze ons aanmoedigt hetzelfde te doen, controleert ze de kastjes, checkt ze of het water wel warm wordt en schuift ze de ramen open. Onze keuze heeft haar goedkeuring. “You got lucky. I like this building, it’s a happy building”. Afgelopen week kwam ik erachter wat ze bedoelde. We maakten kennis met Maurice, Duchen, Christian en Mani.
Toen ik in Amsterdam woonde, moest ik zelf dagelijks de deur van het portiek openen. Barre tijden waren dat achteraf. Nu word ik elke ochtend begroet door Maurice of een van zijn collega’s, terwijl ze de deur openhouden. Ze vragen mij hoe het gaat (ja dat doen ze hier ECHT bijna altijd) en wensen me een goede dag.
Duchen is een van de oudere conciërges en was aanwezig bij de sleuteloverdracht. Hij vond de grondige inspectie van Betsy wel vermakelijk. Nadat hij ons (en haar) rustig te woord had gestaan, nam hij afscheid van Betsy met de woorden: “And I see you again!”
Als je de hal inloopt, die toch wel iets wegheeft van een hotellobby, maak je kennis met de mannen van de frontdesk. Inmiddels ken ik alleen Christian bij naam, maar zijn collega’s weten inmiddels precies wie wij zijn. Waarschijnlijk vallen twee lange Nederlanders die meerdere keren per dag iets komen vragen wel op. “Waar komen de pakketjes binnen?” “Hoe koop ik een kaart om te wassen?” “Hoe kan ik gebruikmaken van de printer?”
Alle bezoekers dienen zich te melden bij de balie. Er volgt dan een telefoontje ter controle, waarna je visite de lift mag nemen. Ook maaltijdbezorgers moeten zich melden. Je kunt je voorstellen dat Christian het nogal druk heeft tijdens etenstijd. Persoonlijk vind ik het erg knap dat het team de bewoners kent van 500 appartementen. Deze worden namelijk vriendelijk gegroet en hondjes krijgen een koekje. “That’s why she gives me this look’, legt een hondeneigenaar mij uit in lift, terwijl haar hond zielig omhoog kijkt. “She knows I have the cookie, they always give them.”
Als je bij de liften de trap naar beneden neemt, beland je in het domein van Manni (from Manilla) en zijn collega. “Are you 20C? I was expecting you!”. Tijdens onze kennismaking wijst een kleine, vrolijke man naar een stapel pakketjes die we direct mogen meenemen. Ik zie hem in de week die volgt bijna dagelijks. Want hoewel we vooraf dachten na een bezoekje aan de Ikea klaar te zijn wat betreft inrichting, bleken de winkelvoorraden zo leeg dat we wel vrijwel alles online moesten bestellen.
Mani wil weten waar we vandaan komen en hoe lang we zijn. Als Jasper antwoordt dat hij 197 cm is, zegt Manni dat hij dan langer is dan Michael Jordan. Aangezien ons dat onwaarschijnlijk lijkt, duikt Manni achter zijn laptop om dit te controleren. Hoewel hij dichtbij zit, Michael Jordan is 198 cm, is Jasper toch net wat kleiner ;). Naast het ophalen (en terugsturen van pakketjes) kunnen we bij Manni terecht voor stomerij-, schoonmaak en opbergservices.
Ook vind je in dit gebouw een sportschool met zwembad, printkamer en laundry kamer. Luxe? Natuurlijk! Zorgt het ervoor dat je je thuis voelt? Niet direct. Maar nu we hier een week zijn, weet ik wel zeker waar mijn goede gevoel vandaan komt. Dat komt toch echt voor een groot deel door de fijne mensen van this happy building :).